अभिधेय _abhidhēya

अभिधेय pot. p. To be named, mentioned, expressed &c.; वागेव मे नाभिधेयविषयमवतरति त्रपया K.151 words refuse, through shame, to express what I have to say.

-2 Nameable, as a category or predicament (in logic); अभिधेयाः पदार्थाः, अभिधेयत्वं पदार्थसामान्यलक्षणम्.

-यम् 1 Signi- fication, meaning, sense, import; P.I.1.34 Sk.; स्तुवन्ति गुर्वीमभिधेयसंपदम् Ki.14.5.

-2 A substance;

-3 The subject-matter; इहाभिधेयं सप्रयोजनम् K. P.1; इति प्रयोजनाभिधेयसंबन्धाः Mugdha.

-4 The primary or literal sense of a word (= अभिधा); अभिधेयाविनाभूत- प्रतीतिर्लक्षणोच्यते K. P.2.